โอลิมปิกสนุกขึ้น ฟุตบอลโลกก็ไม่ได้สูญเสียความนิยมไป ดูแล้ววินวินทั้งคู่ครับ ซึ่งก็ต้องยอมรับนะครับว่า การคำนวณในกำหนดอายุไม่เกิน 23 ปีนี้ มันอยู่ในระดับที่พอดีเหลือเกินครับ ยังไม่ดังหรือยังไม่ถึงจุดพีคถึงขั้นว่าจะต้องมาสู้กันแบบถึงพริกถึงขิง เพื่อจะเอาชนะอย่างเดียว แต่ก็ไม่ได้ดูด้อยเกินไปที่จะแบบโอ้โหไม่สนุกเลย เหลือแค่นั้นพอดีเลยครับจัดในวัย 23 ปี นั่นคือเหตุผลครับ เหตุผลที่มองว่าทั้ง ฟีฟ่าและ ioc หาทางออกร่วมกัน
มันก็ยังมีมุมของทฤษฎีสมคบคิดอีกครับ ถ้าเกิดเปิด Open ไม่มีการกำหนดอายุอะไร มันอาจจะดึงความสนใจ และก็บดบังความสำคัญของกีฬาชนิดอื่นมากเกินไป จนผิดวัตถุประสงค์ของโอลิมปิกเกมส์ที่จัดตั้งขึ้น
มาลองนึกภาพตามนะครับถ้าเกิดมันเป็นแบบวิ่ง 100 เมตรชายชิงเหรียญทองแข่งขันกันตรงกับเวลาที่ฟุตบอลชิงเหรียญทองอย่างเช่น เจอกันระหว่างโรนัลโด้ กับเมสซี่ หรือเกมส์กีฬาต่างๆก็ตาม ความสนใจมันจะถูกเทไปที่กีฬาฟุตบอลอย่างเดียว บอลมาแล้วก็ทำให้กีฬาอื่นนั้นดูลดระดับคุณค่าของมันลงไปครับ
มองแบบนั้นนอกจากนี้ครับ ช่วงเวลาก็สำคัญครับ เพราะส่วนใหญ่แล้วมักจะแข่งขันกันในช่วงกรกฎาคม สิงหาคม ซึ่งเป็นช่วงคาบเกี่ยวกับการเปิดฤดูกาลใหม่ก็ดีครับ
เพราะฉะนั้นถ้าเกิดเปิด Open ให้นักเตะอาชีพ โดยที่ไม่ได้กำหนดอายุแข่งขันได้ ต่อให้เป็นแบบนั้น มันก็จะต้องมีบางกลุ่มบางก้อน ที่รู้สึกว่าต้องคิดหนักนะครับว่า มันเกี่ยวกับช่วงการเปิดซีซั่นใหม่
ถ้าไปช่วงปรีซีซั่นก็ไม่ได้ซ้อม โค้ชอาจจะลืมไปแล้วว่ามีว่ามีเราอยู่ในทีม กลับมาแต่ต้องสูญเสียตำแหน่งตัวจริงไป แล้วต้องมาแย่งตำแหน่งตัวจริงๆคืน นี้กลายเป็นผลกระทบทับซ้อนต่อเนื่องมา
อีกอย่างนั้นการเอาแต่อายุไม่เกิน 23 ปี ครับ ซึ่งส่วนใหญ่ก็ยังไม่ใช่เป็นนักเตะดัง แล้วยังเป็นวัยที่ต้องการการยอมรับ คือต้องการการแจ้งเกิด ต้องการความพยายามหน่อยนะครับ
อยากจะเป็นแชมป์เนี่ยก็น่าจะสมเหตุสมผลมากกว่า ไม่ใช่แค่ฟุตบอลครับ บาสเก็ตบอลชายในช่วงหลังๆเนี่ย เพื่อนจาก mba ก็เริ่มให้ความสำคัญกับโอลิมปิกเกมน้อยลงเรื่อยๆครับ หลายคนก็มาแค่สมัยเดียว เพื่อคว้าเหรียญเกียรติยศติดตัวได้แล้วก็จบกันไป
ส่วนหนึ่งก็เพราะว่านักกีฬาก็เพิ่งผ่านจากฤดูกาลปกติของตัวเองมา ก็กำลังจะเข้าสู่ฤดูกาลใหม่ บางทีมันดูเป็นการแบบหนักหนาเกินไปครับ กับการที่ต้องเล่นเกมใหญ่ๆติดต่อกันตลอดทั้งปี
ซึ่งถ้าเทียบตรงนี้ฟุตบอลก็คล้ายๆเหมือนกับในฤดูกาล มันก็ยังมีรายการ Major นอกจากบอลโลกแล้ว ก็ยังมีชิงแชมป์แห่งชาติยุโรป มีโคปาเมริกาที่ถือว่าเป็นรายการใหญ่ในปี
มันตรงกับเกมใหญ่มันก็ยากครับ ที่จะมาเล่นกันแบบทุกคน เล่นเยอะแยะอะไรขนาดนั้น แต่ว่ายังมีมุมที่น่าสนใจครับ พอบรรดานักบาสอเมริกัน เริ่มให้ความสำคัญน้อยลงหน่อยครับ มันกลายเป็นว่าเปิดโอกาสให้กับทีมชาติอื่นอีกด้วยอย่างเช่นอาร์เจนติน่า คว้าเหรียญทองได้เมื่อปี 2004 คล้ายๆว่ามันเอื้อซึ่งกันและกันครับ
การที่กำหนดอายุ 23 ปีแบบนี้ เขาว่าคุณจะได้เวทีใหม่ที่มันเพียวมาก ที่มันเป็นกลุ่มนักเตะยังไม่ได้สำเร็จ หรือแจ้งเกิดอย่างเต็มตัวครับ เพราะฉะนั้นความกระหายอยาก ความทะเยอทะยาน
มันจะเต็มเปี่ยม และทำให้คุณภาพของการแข่งขัน และมูลค่าการแข่งขันเติบโตขึ้นด้วย แต่ก็ไม่ได้ถึงขั้นว่าเติบโตไปอยู่ในระดับทัดเทียมกับบรรดาเกมส์เมเจอร์ฟุตบอลโลก ฟุตบอลยุโรป แล้วก็กวาดเงินเท่ากัน พอกฎนี่มาเพื่อเกื้อกูลกันทุกฝ่ายแล้ว ก็เดินหน้าไปด้วยกัน โดยที่รักษาผลประโยชน์ได้อย่างเหมาะสมกันทุกฝ่ายนั้นเองครับ
